หยุดจาม - 绮罗网

บีบจมูก. จับส่วนใกล้ๆ ปลายจมูกและดึงเหมือนกับว่าจะดึงจมูกออกจากใบหน้า ไม่ต้องดึงถึงขั้นเจ็บ แต่ให้ยืดกระดูกอ่อนออกมาเพื่อยั้งการจามเอาไว้

เป่าจมูก. ใช้ทิชชู่ปิดแล้วเป่าจมูกเมื่อรู้สึกว่ากำลังจะจาม มันจะช่วยทำให้โพรงจมูกโล่ง ซึ่งเป็นส่วนของสาเหตุที่ทำให้จะเกิดอาการจาม

หยิกริมฝีปากบน. ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้หยิกเบาๆ ที่ริมฝีปากบนแล้วกดขึ้นไปทิศเดียวกับทางรูจมูก นิ้วโป้งของคุณควรหันไปทางรูจมูกด้านหนึ่ง และนิ้วชี้ก็หันไปอีกด้านหนึ่ง ดันริมฝีปากบนขึ้นเบาๆ

ใช้ลิ้น. กดลิ้นไว้หลังฟันหน้าสองซี่ ที่เพดานปากชิดกับปุ่มเหงือกนั่นเอง ออกแรงกดด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงที่สุดจนกว่าความรู้สึกจั๊กจี้จะหายไป

หยุด แลบลิ้น และรอ. หาโต๊ะเล็กๆ ในบ้าน แล้วยื่นหน้าก้มบนโต๊ะโดยให้ห่างขึ้นมา 1 นิ้ว (2.5 ซม.) จากบนโต๊ะ และแลบลิ้นออกมา แล้วอาการจามจะหายไปโดยธรรมชาติ อาจต้องใช้เวลาประมาณ 5 ถึง 7 วินาที อย่างน้อยถ้ามันไม่ได้ผล คนรอบข้างที่มาเห็นก็รู้สึกว่ามันน่าสนใจและตลกอยู่ดีนั่นแหละ!

เขี่ย. เขี่ยเพดานปากด้วยปลายลิ้น เมื่อคุณรู้สึกเหมือนจะจาม โดยทำต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าความรู้สึกจะจามหายไป ใช้เวลาประมาณ 5 ถึง 10 วินาที

ยั้งการจามด้วยมือของคุณ. ยื่นนิ้วโป้งของมือใดมือหนึ่งไปคนละทางกับนิ้วที่เหลือ ใช้มุมคมๆ ของเล็บหัวแม่โป้งและนิ้วชี้จากอีกมือที่เหลือ หยิกตรงหนังพังผืดระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วที่เหลือของมืออีกข้าง

บีบจุดที่อยู่ระหว่างคิ้ว. มันเป็นจุดที่เอาไว้บีบเพื่อหยุดอาการปวดหัว โดยได้ผลกับอาการจามด้วยเช่นกัน ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้หยิกบริเวณระหว่างหัวคิ้วทั้งสองคนกว่าจะรู้สึกถึงแรงกดดันจำนวนมาก

หยิกใต้จมูก. ใช้ด้านข้างของนิ้วคุณ (วางมือเป็นแนวนอนใต้ดวงตาของคุณ) กดตรงกระดูกอ่อนบนจมูกคุณ แค่ใต้กระดูกสันจมูกของคุณนั่นแหละ มันจะไปหยิกตรงเส้นประสาทที่ทำให้เราจาม

กดเบาๆ ตรงใบหู. เขี่ยใบหูเบาๆ เมื่อคุณรู้สึกว่าจะจาม มันจะดูเหมือนว่าคุณแค่เล่นเขี่ยตุ้มหูที่ใส่อยู่เฉยๆ เมื่อจะยั้งการจามในที่สาธารณะ

ทำเป็นโมโห. กัดฟันเข้าด้วยกัน แต่ให้ใช้ลิ้นด้วย (ใช้กล้ามเนื้อลิ้นดันด้านหลังของฟันหน้า) ดันกดให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้! การกระตุ้นนี้จะทำให้การที่จะจามได้หยุดลงไป

เตรียมตัวรักษาสุขอนามัยของตัวเอง. ใช่แล้ว สุขอนามัย มีการยืนยันทางการแพทย์แล้วว่าการที่คุณไม่สามารถหยุดจามได้เพราะกระเพาะของคุณแน่นไปด้วยอาหาร น่ะสิ มันจะเกิดขึ้นทันทีหลังจากที่รับประทานอาหารมื้อใหญ่เข้าไป ฉะนั้นจะหลีกเลี่ยงมันได้อย่างไรล่ะ? ก็อย่ากินเยอะเกินไปไง

• ถ้าหากว่าคุณสงสัยเกี่ยวกับคำว่า George ล่ะก็ มันเป็นตัวย่อน่ะ มาจากการจามที่ไม่สามารถควบคุมได้ในช่วงของความอิ่ม เป็นลักษณะที่สืบทอดได้และได้รับการตั้งเป็นชื่อ เดิมทีมันคือคำผสมระหว่างคำว่าจามกับและความอิ่ม^[1] คราวนี้คุณก็รู้แล้วว่าต้องมาดูพฤติกรรมการรับประทานของคุณ เมื่อไรกันที่คุณมักจะจามบ่อยๆ ล่ะ?

รู้ว่าคุณอาจ"จามเพราะแดด". ถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเองจามตอนออกไปเจอกับแสงแดดจ้าๆ คุณอาจมีอาการจามเหตุแสง หรือที่เรียกว่า photic sneeze reflex. มันเกิดขึ้นกับประชากรจำนวน 18-35% โดยเรียกว่า ACHOO ซึ่งย่อมาจาก Autosomal dominant Compelling Helio-Ophthalmic Outburst syndrome (ศัพท์ทางแพทย์ที่ว่าด้วยยีนเด่นเกี่ยวกับดวงตา) ทีนี้รู้มากขึ้นแล้วใช่ไหม? ว่ามันเป็นกรรมพันธุ์ และสามารถรักษาได้ด้วยสารต้านฮิสทามีนถ้าหากว่ามันทำให้คุณรู้สึกไม่สะดวกเท่าไร^[2]

• หรือจะสวมแว่นกันแดด (โดยเฉพาะเลนส์ตัดแสง) หรือผ้าพันคอก็ได้ ถ้าแสงจ้า (หรือแสงอาทิตย์) ส่องมา ให้หลบตาไปทางอื่นแล้วมองทางที่มืดกว่าหรือเป็นธรรมชาติกว่า และจะยิ่งสำคัญไปอีกถ้าหากว่าคุณกำลังขับขี่ยานพาหนะอยู่

เตรียมตัวเอาไว้. ถ้าคุณอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เสี่ยงต่อการจามสูง (เช่น ฝุ่นพริกไทยที่ฟุ้งกระจายหรือทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยละอองเกสรดอกไม้) ให้เตรียมตัวเพื่อกลั้นจามไว้ให้ดี

• เตรียมทิชชู่เอาไว้ในมือ ใช้จามและเป่าจมูกตัวเอง
• ทำให้จมูกเปียก มันจะทำให้ยั้งการจามเอาไว้ได้ แม้ว่าการพ่นน้ำออกทางจมูกจะได้ผลเช่นกัน แต่คุณอาจอยากติดทิชชู่เปียกไว้เช็ดรูจมูกก็ได้ ใช้น้ำยาหยอดตา หรือดมไอน้ำที่ลอยขึ้นมาจากแก้วกาแฟก็ดี^[3]

กำจัดอาการแพ้. สำหรับผู้ที่ไม่ได้จามสุ่มสี่สุ่มห้า แต่เหมือนจะจามอย่างคงที่ด้วยสาเหตุส่วนตัว อาจเป็นอะไรที่มากกว่าสภาพแวดล้อมแล้วล่ะ แนะนำให้ไปปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับอาการแพ้ มีอาการจามบางอย่างที่ยังสามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้

• ใช้ยาต้านฮิสตามีน ไม่ใช่เพียงจะทำให้หยุดจาม แต่ยังหยุดไอ น้ำมูกไหล ระคายตาได้อีกด้วย ยาเบนาดริลนั้นกินแล้วจะง่วงนอน แต่ยาอื่นๆ อย่างยาคลาริทิน จะมีผลข้างเคียงน้อยกว่า^[4]
• ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อย รวมทั้งบ้านและรถของคุณ ยิ่งได้สัมผัสกับสิ่งที่แพ้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น ปล่อยให้สิ่งที่อยู่ข้างนอกมันอยู่ข้างนอกต่อไป^[4]
• ถ้าคุณออกไปข้างนอกนานๆ ให้กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เพราะคุณอาจไปพาพวกละอองเกสรกลับมาด้วยก็เป็นได้^[4]

รู้ว่าตอนไหนที่ไม่ควรกลั้นจาม. การจาม รู้จักกันในศัพท์ทางเทคนิคว่า Sternutation ซึ่งเป็นกลไกสำคัญอย่างหนึ่งของร่างกาย ปกติแล้วการจามนั้นจะเป็นการกำจัดอากาศในร่างกายออกไปด้วยความเร็วถึง 160 กม./ชม. ซึ่งความเร็วระดับมากขนาดนี้อาจทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้ถ้าหยุดอย่างผิดวิธี จึงเป็นสาเหตุที่คุณไม่ควรหยุดจามในขณะที่กำลังจามอยู่

• ยกตัวอย่างเช่น อย่าบีบจมูกจมูกหรือปิดปากสนิทขณะที่กำลังจามอยู่ การทำอย่างนี้อาจทำให้คุณบาดเจ็บหนักได้ หากไปกันแรงและความเร็วของการจามโดยเฉลี่ยออกจากร่างกาย อาจทำให้คุณสูญเสียการได้ยิน และได้รับความเสียหายที่หลอดเลือดในศีรษะได้ โดยเฉพาะถ้าคุณพยายามจะหยุดจามในตอนที่จามออกไปแล้ว

จามอย่างมีสุขอนามัย. ถ้าคุณอยู่กับผู้อื่น อาจเสี่ยงต่อการแพร่แบคทีเรียตัวร้ายเมื่อคุณจามออกไปครั้งหนึ่ง (หรือสองหรือสาม หรืออาจเป็นสี่ก็ได้) "ละออง"การจามสามารถพุ่งกระจายไปได้ไกลถึง 1.5 เมตรจากตัวคุณได้เลยนะ! รัศมีเท่านั้นก็แพร่ไปได้หลายคนอยู่ ฉะนั้นช่วยระวังด้วยล่ะ

• ถ้าเป็นไปได้ ให้จามใส่ทิชชู่แล้วทิ้งมันไปซะ ถ้าไม่มีทิชชู่ก็จามใส่แขนเสื้อแทน ถ้าคุณจามใส่มือ ก็ให้ไปล้างมือซะด้วย เพราะมือคุณต้องจับลูกบิดประตู ใบหน้า พื้นผิวต่างๆ และคนอื่นๆ อยู่แล้ว และถ้าคุณไม่มีน้ำให้ล้างมือ ก็ให้พกเจลล้างมือติดตัวไปด้วยแล้วกัน^[5]

จามอย่างมีมารยาท. เมื่ออยู่ท่ามกลางคนจำนวนมาก คุณอาจถูกมองแรงได้ถ้าจามออกไปอย่างรุนแรง มันจะเป็นการแพร่เชื้อโรคและกระจายน้ำลายไปอีก ฉะนั้นให้พยายามจามอย่างสุขุมที่สุดเท่าที่จะทำได้

• การจามใส่ข้อศอกตัวเองสามารถช่วยแก้สถานการณ์เรื่องเสียงได้ แต่ถ้าไม่มีตัวเลือก ให้หยิบทิชชู่ ก้มหัวลง และจามให้เงียบๆ